نگاهی به سفرنامه میرحامد حسین هندی - فاروق (بازخوانی دیدگاه صحابه پیامبردرباره مسأله خلافت)

[ و شنید مردى دنیا را نکوهش مى‏کند فرمود : ] اى نکوهنده جهان ، فریفته به نیرنگ آن ، به ژاژهایش دلباخته و به نکوهشش پرداخته . فریفته دنیایى و سرزنشش مى‏نمایى ؟ تو بر دنیا دعوى گناه دارى ، یا دنیا باید بر تو دعوى کند که گنهکارى ؟ دنیا کى سرگشته‏ات ساخت و چسان به دام فریبت انداخت ؟ با خفتنگاههاى پدرانت که پوسیدند ؟ یا با خوابگاههاى مادرانت که در خاک آرمیدند ؟ چند کس را با پنجه‏هایت تیمار داشتى ؟ و چند بیمار را با دستهایت در بستر گذاشتى ؟ بهبود آنان را خواهان بودى ، و دردشان را به پزشکان مى‏نمودى . بامدادان ، که دارویت آنان را بهبودى نداد ، و گریه‏ات آنان را سودى . بیمت آنان را فایدتى نبخشید ، و آنچه خواهانش بودى به تو نرسید ، و نه به نیرویت بیمارى از آنان دور گردید . دنیا از او برایت نمونه‏اى پرداخت ، و از هلاکتجاى وى نمودارى ساخت . دنیا خانه راستى است براى کسى که آن را راستگو انگاشت ، و خانه تندرستى است آن را که شناختش و باور داشت ، و خانه بى نیازى است براى کسى که از آن توشه اندوخت ، و خانه پند است براى آن که از آن پند آموخت . مسجد محبان خداست ، و نمازگاه فرشتگان او ، و فرود آمد نگاه وحى خدا و تجارتجاى دوستان او . در آن آمرزش خدا را به دست آوردند و در آنجا بهشت را سود بردند . چه کسى دنیا را نکوهد حالى که بانگ برداشته است که جدا شدنى است ، و فریاد کرده است که ناماندنى است ، گفته است که خود خواهد مرد و از مردمش کسى جان به درنخواهد برد . با محنت خود از محنت براى آنان نمونه ساخت ، و با شادمانى‏اش آنان را به شوق شادمانى انداخت . شامگاه به سلامت گذشت و بامداد با مصیبتى جانگداز برگشت ، تا مشتاق گرداند و بترساند ، و بیم دهد و بپرهیزاند . پس مردمى در بامداد پشیمانى بد گوى او بودند و مردمى روز رستاخیز او را ستودند . دنیا به یادشان آورد ، و یادآور شدند . با آنان سخن گفت و گفته او را راست داشتند . و پندشان داد ، و از پند او بهره برداشتند . [نهج البلاغه]

فاروق (بازخوانی دیدگاه صحابه پیامبردرباره مسأله خلافت)

نگاهی به سفرنامه میرحامد حسین هندی

فاروق ( یکشنبه 88/12/2 :: ساعت 10:1 صبح )

نگاهی به سفرنامه علامه میرحامد حسین هندی

أسفار الانوار نام سفرنامه علاّمه میر حامد حسین هندی رحمه الله است که به عربی نگاشته شده است .

میر حامد حسین در أسفارالأنوار از سفری گزارش کرده که در سال 1282 هجری قمری به همراهی برادرش ، سید اعجاز حسین هندی انجام داده است . آن دو ، سفر خود را از وطنشان شهر لکهنو در هندوستان آغاز نموده ، پس از رسیدن به شهر بمبئی ، از راه دریا و بوسیله کشتی رهسپار جده می شوند و پس از انجام عمره مفرده ، مکه مکرمه را به قصد زیارت مدینه منوّره ترک می کنند ، سپس جهت انجام فریضه حج از مسجد شجره به احرام عمره تمتع مُحرم می شوند . وی سرانجام سفرنامه را با گزارش سفر به عراق و زیارت عتبات عالیات به پایان می رساند.

نسخه خطی این سفرنامه دارای 387 صفحه به قطع جیبی است که قسمتی از آن به خط میر حامد حسین بوده و تا کنون چاپ نشده و ظاهراً قسمتهایی از نسخه مخطوط ، مورد هجوم موریانه قرار گرفته است . کپی این کتاب از کتابخانه ناصریه شهر لکهنوی هندوستان تهیه و در اختیار مرکز تحقیقات حج قم قرار گرفت . در جای جای این سفرنامه پراکندگی مطالب ، به حاشیه رفتن های فراوان ، ملاقات دوستان و آشنایان و گزارش مفصل این ملاقاتها و . . . به چشم می خورد و شاید همین نکات سبب شد تا بعضی از محققان و نویسندگان پس از ملاحظه و مطالعه سفرنامه ، از کار کردن بر روی آن سرباز زنند .

در پست بعدی گوشه ای از سفرنامه ذکر خواهد شد.

نوشته های دیگران ()

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

منظومه غدیر : ابوالقاسم راجی بید آبادی اصفهانی
فضائل موسی بن جعفر علیهما السلام فی تاریخ بغداد للخطیب
برخی از مصادر کتاب: عبقات الانوار
برخی از مصادر کتاب: عبقات الانوار
برخی از مصادر کتاب: عبقات الانوار
کتاب تشیید المطاعن و کشف الضغائن
تقریب ممدوح و مذموم
ترویج مذهب یا خرابکاری
حکایتی از یک ناصبی
حمزه سید الشهداء (ع)
ارجوزه ای در ردّ قصیده بغدادیه
[عناوین آرشیوشده]