فاروق (بازخوانی دیدگاه صحابه پیامبردرباره مسأله خلافت)
|
فاروق ( یکشنبه 89/1/8 :: ساعت 10:55 صبح )
لحن بدون اهانت الان ما توى کتاب نویسهاى بزرگ خودمان دو تا شخصیت داریم، هر دوى اینها کتابنویس بودند و هر دوى اینها علیه تفکر سنى و براى اثبات تفکر شیعى کتاب نوشتهاند. یکى مرحوم علامهى امینى که در یکى از مجلدات کتابش یک فصلى دارد دربارهى جهالت عمر، اصلاً اثبات جهل عمر یا یک فصلى دارد در باب مثلاً بدیها و زشتیهاى این عبدالقادر گیلانى که در بغداد قبرش مزار است براى همهى مردم سنى، مىروند زیارت مىکنند یک فصل شروحى که به استهزاء مىکشد عبدالقادر را، یک نفر دیگر هم سید شرفالدین ... است که کتابهاى سید شرفالدین سنىها را شیعه مىکند. یعنى شیخ سلیم مفتى ازهر را شیعه کرده کتاب مراجعاتش، النص و الاجتهادش یکى از کتابهاى بسیار محکم و قوى استدلالى است. مطلقا در کتابهاى او اهانت نیست بهاحدى، نه به خلفا اهانت مىکند، نه به بزرگان اهل سنت، نه حتى به علماى اهل سنت بىحرمتى نیست. نتیجه این شده که کتابهاى امینى جزو کتابهاى قاچاق در دنیاى عرب و اسلام، اصلاً کسى الغدیر را جرأت ندارد دستش بگیرد، جرأت ندارد بخواند. ببینند پرت مىکنند، پاره مىکنند و به عنوان یک کتاب ضالّهى گمراه کنند یا مظل، کتابهاى سید شرفالدین نه خیر همچنین وجههاى ندارد، در حالیکه اثرش بسیار بیشتر است و اعتقاد بنده اینست که کتابهاى سید شرفالدین براى عالم اسلام یعنى براى عالم تشییع از کتاب مرحوم علامه امینى مؤثرتر است. البته کتاب علامه امینى جنبههاى هنرى دارد، کتاب هنرمندانه است. شعر است و ادبیات است در حقیقت، یعنى ادبیات غدیر است و براى اهل هنر چیز جالبى است که کتابهاى شرفالدین اینرا ندارد، این جنبه را، اما با وجود اینکه این جنبهى مثبت و قوى را هم این کتاب دارد، آن کتابها اثر بیشترى دارد. اینست که من مىگویم در گزارش تاریخى مىتوان کاملاً لحن بدون اهانت را انتخاب کرد.[1] [1] آیة الله خامنه ای در دیدار مدیر عامل و چندنفر از مدیران صدا و سیما 19/8/1362 | |||||
|